Apart - heid, cultuur, normen en waarden. . . .

Zondagochtend, een dorpsraad vergadering. Een ieder uit de gemeenschap heeft de mogelijkheid zaken naar voren te brengen die de gemeenschap aangaan.
De mannen zitten allen bij elkaar. Aan de andere kant de vrouwen, apart.
Het doet mij denken aan de bussen tijdens de apartheid. Blanken zaten voor in de bus en zwarten achterin. Op bankjes in die tijd stond geschreven ‘alleen voor blanken’.
Hier betreft het gender, ben je en man of vrouw, mag je je mond open doen, of niet. 
De mannen reageren op de zaken die aan de orde komen, brengen hun mening naar voren. Van de vrouwen is er niemand die reageert, daar zij dat ook niet mogen. Duidelijk kent een ieder zijn plaats. De man vrouw rol is hier anders. De cultuur kent andere normen en waarden.
Wanneer er nieuwe mensen in de gemeenschap komen wonen dan worden zij op een dorpsvergadering voorgesteld aan de gemeenschap. De nieuwe bewoners zorgen dan dat er eten en drinken is voor iedereen. De vaders krijgen eerst eten, dan de moeders, dan de oudere zonen, dan de oudere dochters en dan de kinderen. Zij eten apart. Dit zijn oude culturele gebruiken.

Enkele maanden geleden werd er een meisje op straat overvallen door 4 mannen. Zij deden het in opdracht van een man die al ouder is. Deze oude man wilde deze jonge vrouw huwen. Zij werd als het ware geschaakt en opgesloten. Deze zaak kwam aan het licht omdat zij een mobiele telefoon wist te bemachtigen. Zij had geluk. 
Dit is iets wat op het platteland hier en daar nog voorkomt. In de omgeving waar wij actief zijn is het wettelijk verboden. De dame naast mij zegt dat het nog steeds vaak gebeurd.

Apartheid bestaat nog steeds. Tegenwoordig in andere vormen. Sommige rassen zien de plattelands bevolking nog steeds als kaffers. Apartheid bestaat tussen alle lagen van de bevolking en is niet meer kleur bepalend. Keukenhulpen, huishoudsters, die 7 dagen werken, meestal 10/ 12 uur per dag, verdienen meestal niet meer dan 125 euro per maand. Het eten wat zij krijgen voor lunch is karig, meestal mais met bonen. Zij eten apart, maar koken voor hun bazen. Slavernij. Veel mannen werken voor een 5 euro per dag, als er werk is. Er werken er ook veel in de mijnen.

Vrouwen doen het huishoudelijk werk. Zij halen water, dragen het op hun hoofd, kappen brandhout en veel van hen houden de moestuin bij. Mannen verzorgen de dieren, die vaak worden opgehaald door de kinderen. De rollen zijn duidelijk verdeeld, normen en waarden zijn anders en apartheid/ discriminatie is wereldwijd.

www.willenendoen.org