Apart - heid, cultuur, normen en waarden. . . .
Door: Wil
Blijf op de hoogte en volg Wil
13 Juni 2016 | Zuid-Afrika, Coffee Bay
Zondagochtend, een dorpsraad vergadering. Een ieder uit de gemeenschap heeft de mogelijkheid zaken naar voren te brengen die de gemeenschap aangaan.
De mannen zitten allen bij elkaar. Aan de andere kant de vrouwen, apart.
Het doet mij denken aan de bussen tijdens de apartheid. Blanken zaten voor in de bus en zwarten achterin. Op bankjes in die tijd stond geschreven ‘alleen voor blanken’.
Hier betreft het gender, ben je en man of vrouw, mag je je mond open doen, of niet. De mannen reageren op de zaken die aan de orde komen, brengen hun mening naar voren. Van de vrouwen is er niemand die reageert, daar zij dat ook niet mogen. Duidelijk kent een ieder zijn plaats. De man vrouw rol is hier anders. De cultuur kent andere normen en waarden.
Wanneer er nieuwe mensen in de gemeenschap komen wonen dan worden zij op een dorpsvergadering voorgesteld aan de gemeenschap. De nieuwe bewoners zorgen dan dat er eten en drinken is voor iedereen. De vaders krijgen eerst eten, dan de moeders, dan de oudere zonen, dan de oudere dochters en dan de kinderen. Zij eten apart. Dit zijn oude culturele gebruiken.
Enkele maanden geleden werd er een meisje op straat overvallen door 4 mannen. Zij deden het in opdracht van een man die al ouder is. Deze oude man wilde deze jonge vrouw huwen. Zij werd als het ware geschaakt en opgesloten. Deze zaak kwam aan het licht omdat zij een mobiele telefoon wist te bemachtigen. Zij had geluk. Dit is iets wat op het platteland hier en daar nog voorkomt. In de omgeving waar wij actief zijn is het wettelijk verboden. De dame naast mij zegt dat het nog steeds vaak gebeurd.
Apartheid bestaat nog steeds. Tegenwoordig in andere vormen. Sommige rassen zien de plattelands bevolking nog steeds als kaffers. Apartheid bestaat tussen alle lagen van de bevolking en is niet meer kleur bepalend. Keukenhulpen, huishoudsters, die 7 dagen werken, meestal 10/ 12 uur per dag, verdienen meestal niet meer dan 125 euro per maand. Het eten wat zij krijgen voor lunch is karig, meestal mais met bonen. Zij eten apart, maar koken voor hun bazen. Slavernij. Veel mannen werken voor een 5 euro per dag, als er werk is. Er werken er ook veel in de mijnen.
Vrouwen doen het huishoudelijk werk. Zij halen water, dragen het op hun hoofd, kappen brandhout en veel van hen houden de moestuin bij. Mannen verzorgen de dieren, die vaak worden opgehaald door de kinderen. De rollen zijn duidelijk verdeeld, normen en waarden zijn anders en apartheid/ discriminatie is wereldwijd.
www.willenendoen.org
De mannen zitten allen bij elkaar. Aan de andere kant de vrouwen, apart.
Het doet mij denken aan de bussen tijdens de apartheid. Blanken zaten voor in de bus en zwarten achterin. Op bankjes in die tijd stond geschreven ‘alleen voor blanken’.
Hier betreft het gender, ben je en man of vrouw, mag je je mond open doen, of niet. De mannen reageren op de zaken die aan de orde komen, brengen hun mening naar voren. Van de vrouwen is er niemand die reageert, daar zij dat ook niet mogen. Duidelijk kent een ieder zijn plaats. De man vrouw rol is hier anders. De cultuur kent andere normen en waarden.
Wanneer er nieuwe mensen in de gemeenschap komen wonen dan worden zij op een dorpsvergadering voorgesteld aan de gemeenschap. De nieuwe bewoners zorgen dan dat er eten en drinken is voor iedereen. De vaders krijgen eerst eten, dan de moeders, dan de oudere zonen, dan de oudere dochters en dan de kinderen. Zij eten apart. Dit zijn oude culturele gebruiken.
Enkele maanden geleden werd er een meisje op straat overvallen door 4 mannen. Zij deden het in opdracht van een man die al ouder is. Deze oude man wilde deze jonge vrouw huwen. Zij werd als het ware geschaakt en opgesloten. Deze zaak kwam aan het licht omdat zij een mobiele telefoon wist te bemachtigen. Zij had geluk. Dit is iets wat op het platteland hier en daar nog voorkomt. In de omgeving waar wij actief zijn is het wettelijk verboden. De dame naast mij zegt dat het nog steeds vaak gebeurd.
Apartheid bestaat nog steeds. Tegenwoordig in andere vormen. Sommige rassen zien de plattelands bevolking nog steeds als kaffers. Apartheid bestaat tussen alle lagen van de bevolking en is niet meer kleur bepalend. Keukenhulpen, huishoudsters, die 7 dagen werken, meestal 10/ 12 uur per dag, verdienen meestal niet meer dan 125 euro per maand. Het eten wat zij krijgen voor lunch is karig, meestal mais met bonen. Zij eten apart, maar koken voor hun bazen. Slavernij. Veel mannen werken voor een 5 euro per dag, als er werk is. Er werken er ook veel in de mijnen.
Vrouwen doen het huishoudelijk werk. Zij halen water, dragen het op hun hoofd, kappen brandhout en veel van hen houden de moestuin bij. Mannen verzorgen de dieren, die vaak worden opgehaald door de kinderen. De rollen zijn duidelijk verdeeld, normen en waarden zijn anders en apartheid/ discriminatie is wereldwijd.
www.willenendoen.org
-
13 Juni 2016 - 21:55
Anja Vonk :
Ik lees met veel plezier jullie veslagen ,en vindt het geweldig wat jullie doen ,ook door de verhalen van mijn zoon Ronald Vonk ,die ook eens een maand ontwikkelingshulp gedaan heeft ,daar door ben ik het ook gaan begrijpen ,heel goed wat er gebeurd ,veel succes .Hartelijke Groet Anja Vonk -
13 Juni 2016 - 22:06
Bernadette Vonk:
Hoi Wil,
Enkele normen en waarden waren nog niet zo lang geleden ook in NL.
Mijn schoonmoeder (83) vertelde dat bij haar thuis, ook de mannen ( haar broers en vader) eerst mochten eten en zitten aan tafel , nadat ze van het land thuis kwamen om 18.00.
Daarna mochten de meiden (zussen) eten.
Nu is dat niet meer voor te stellen.
Hoe ga jij er mee om? -
15 Juni 2016 - 09:35
Wil Groot:
Goeie vraag Bernadet, hoe ik er mee omga. Culturele normen en waarden zijn wederom een leerproces voor mij. De man vrouw rol is anders en toch zie ik ook hier dat met kleine stapjes verandering plaatsvind. Zo waste een man uit de gemeenschap zijn eigen bord af, iets wat andere vrouwen opviel. Ik blijf mijzelf in mijn eigen leefomgeving en dat is wat zij zien. Buiten mijn leefomgeving oordeel en veroordeel ik niet. Wanneer zij mij vragen hoe wij het doen dan geef ik ze voorbeelden en vertel over de man vrouw rol bij ons. Zij willen graag leren. -
18 Juni 2016 - 13:21
Loes:
ha Wil, ben je toch weer daar!
als ik je verslag lees moet ik ook denken aan de 60er jaren toen hier een echtgenote nog schriftelijke toestemming nodig
had van haar man om een stofzuiger te kopen. En dat een vrouw voor het huwelijk al haar tanden liet trekken
en een kunstgebit nam om de man eventuele tandartskosten te besparen!
Dat lijkt nu ondenkbaar, meer dan 50 jaar later. Alles blijft in verandering...
groeten van je buurvrouw Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
