Vrijwilligers werk
Door: Wil
Blijf op de hoogte en volg Wil
10 Februari 2019 | Zuid-Afrika, Mawotsheni
Met Cindy en Bernadet in Zuid Afrika. Het is altijd al Bernadet haar droom geweest en Cindy had zoveel vrije dagen nog staan dus die wilde graag mee. Koffers vol, bij elkaar zo een 90 kilo bagage, waarvan bijna de helft medisch materiaal, hoofdzakelijk verband, verpakt, wat bij ons na een jaar afgeschreven is. Te belachelijk voor woorden vind ik zelf. Alsof rolletjes verband met plastic er om heen niet goed meer zijn. Hier zijn ze er erg blij mee omdat er in de klinieken vaak tekort is.
Aangekomen op het project, was er gelijk hulp van alle kanten. We maakten kennis met vier jonge vrijwilligers. Twee Duitse meisjes, Floris en Agnes. Daniel, Zuid Afrikaans en Thomas uit Chili. Natuurlijk was iedereen nieuwsgierig wat er in al de tassen zat. Naast verband zijn er veel spelletjes voor de naschoolse activiteiten, voetbal kleding voor het team en de kinderen en natuurlijk de blokfluiten.
Cindy en Bernadet halen elke keer iets nieuws uit de tassen. De blokfluiten werden er gelijk uitgehaald en Bernadet kon gelijk aan de slag als blokfluit juf. Daar zat ze in het gras met meiden om haar heen. Geweldig om te zien. Ze krijgt daarbij hulp van Dezy, de dochter van Nontscha. Zij spreekt vloeiend Engels dus is gelijk vertaalster. Ze is 14 jaar oud.
De springtouwen en tennisballen zijn zeer gewild. Bij de eerste activiteit tel ik 53 kinderen. We arriveerden rond 3 uur ’s middags vanuit East London omdat het vliegveld in Mthatha gesloten was. We moesten een stuk omrijden want de bevolking staakt in Mquanduli omdat ze vaak geen water hebben of elektriciteit. Het gaat er heftig aan toe daar en er zijn zelfs doden gevallen. Na een korte kennismaking en bakkie leut, kwamen er al snel kinderen. De meiden konden gelijk aan de slag. Samen met Floris deed Cindy sport en spel met de kinderen. Van een afstand observeerde ik en nam foto’s. Ondertussen sprak ik Nontscha die mij op de hoogte bracht van de laatste ontwikkelingen.
Goed nieuws is dat er bij de kindercrèche 40 kleintjes staan ingeschreven en dat er 60 kinderen staan ingeschreven bij de naschoolse activiteiten. Wat dat aangaat zijn de vrijwilligers heel erg belangrijk.
Slecht nieuws is dat een jongen uit de gemeenschap, schat hem begin 20 plotsklap is overleden. Hij was geboren met een gat in zijn hart. Triest en ik kende hem goed. Hij zat ook in het comité van het project. Ook was hij lid van het voetbal team. Het andere nieuws zal ik de volgende keer schrijven.
De volgende morgen is Nyameka, de kleuterschool juf er om half 8. De kleintjes druppelen binnen en Cindy en Bernadet zijn de hele morgen actief in de Montessori kleuter school. Er zijn circa 20 kinderen, het is bewolkt, dan komen er altijd minder. De kleintjes krijgen als ontbijt pap en warm eten voor lunch. Ze moeten hun eigen bordje afwassen en afdrogen. De dames herkennen de materialen van Montessori. Alle woordjes staan in Xhosa taal en in het Engels geschreven. De jongens doen met enthousiasme het kat en muis spel en lijnenspel. Toch, het liefst spelen ze voetbal.
Aan het eind van de middag zijn ze begonnen met ‘Twee emmertjes water halen’. De straat werd langer en langer en zelfs jongens wilden meedoen. Rond 7 uur hebben de kinderen gegeten en gaan ze naar huis. Iedereen zit uitgezakt op de bank. Dan mogen wij voor onszelf koken. Rond 10 uur is iedereen uitgeteld. Ach ja, morgen kraaien de hanen al om 5 uur, dus het is bedtijd.
In het weekend is iedereen vrij, dus kan met uitrusten en genieten van de natuur en rust.
Volgende keer meer nieuws en ook hoe men zich op kan geven als vrijwilliger.
www.willenendoen.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley