Deugd en ondeugd. . . .

Deugd en ondeugd,

Jaren geleden reisde ik door Tanzania. Ik verbleef in een groot dorp, tussen de Kilimanjaro en de Mount Meru in, waarvan de naam mij ontschoten is. Ik was net terug van een safaritrip in de Serengeti crater. Het was vroeg in de ochtend en ik ontbeet buiten, in een afrikaans eettentje, annex winkeltje, naast de enigste benzine pomp. De broodjes smaakten daar heerlijk, kwamen net uit de oven en de koffie was gewoon, perfect. Met een prachtige glimlach zette de eigenaresse zonder mij te hebben gevraagd de koffie voor mij neer en vroeg mij hoe de trip was geweest. Geweldig, antwoordde ik en met de zelfde glimlach liep ze wachelend terug.

Aan de overkant van de weg zag ik een klein jochie staan, met zijn rug naar mij toe en zijn handjes uitgestrekt naar het struikgewas. Het leek alsof hij ergens tegen sprak. Even later draaide hij zich om en ik herkende de kleine jongen, hij was het zoontje van de eigenaresse.
Met zijn handjes op elkaar, alsof hij er een klein balletje in had, kwam hij naar mij toe. Hij keek mij aan met zijn grote bruine kijkers, glimlachte naar mij en schoof tussen mijn knieén in. Hij wilde mij wat laten zien. Sssst zij hij, hij slaapt. Ik moest vooral stil zijn en mocht alleen maar kijken.
Langsaam opende hij zijn handje en schoonhied ontwaarde zich.
In zijn handje zat een klein vlindertje, vleugels gesloten, heel stil. De vleugeltjes opende zich en het vlindertje liet zijn prachtige witte kleuren zien, met okergele randjes. We keken er beiden naar, glimlachten stilletjes naar elkaar, keken weer naar het vlindertje en het vlindertje fladderde weg.
Hij is mijn vriendje, zei de kleine zachtjes tegen mij, waarop hij zijn wijsvingertje tegen zijn mondje hield, als of hij mij een geheim vertelde. Glimlachend dribbelde hij weer weg.

Een week later kwam ik terug van de beklimming van de Mount Meru, een wandeling van zes dagen. De volgende morgen checkte ik uit bij mijn logement en ging voor een laatste ontbijt naar het eettentje. De eigenaresse kwam naar buiten met de koffie en de broodjes en tegen die prachtige glimlach zei ik weer, geweldig! Na het ontbijt rekende ik af en nam afscheid van de eigenaresse. Ik vroeg haar ook gedag te zeggen tegen de kleine jongen, pakte mijn rugzak en liep mijmerend naar de overkant van de straat, waar de bus al stond. Ik vond een plek aan het raam, opende deze en keek naar het eettentje. De eigenaresse stond naast de deur, te praten met een andere vrouw. Naast haar ontwaarde ik de kleine jongen, die zijn handjes op dezelfde manier had gevouwen en langsaam opende. Hij bracht zijn wijsvingertje naar zijn mond, lachte en zwaaide mij uit.

Na het avondeten in Bloemfontein zit ik met een bak koffie in de tuin. Kleine Johannes komt aandribbelen, met een ontdeugende glimlach op zijn gezicht. Hij heeft wat in zijn handjes wat ik niet kan zien. Hij klimt bij mij op schoot en ik vraag hem wat hij in zijn handje heeft. zijn andere wijsvinger brengt hij naar zijn mondje, waarmee hij bedoelt, dat ik niets mag door vertellen. Langsaam opent hij zijn handje en ik ontwaar een soldaatje. Van ui de woonkamer komt een schreeuw, waarop volgend gehuil. Kleine Hendrikus is zijn soldaatje kwijt en Johannes grijnst ontdeugend.

De volgende morgen, na het ontbijt, laad ik mijn bagage, alles, in de kofferbak van de Mazda. Ik neem afscheid van iedereen, tot januari, dan ben ik er weer. Kleine Johannes zie ik niet, maar wanneer ik wegrij en nog één keer omkijk zie ik hem bij het hek staan. Met diezelfde grijns, zwaaide hij mij uit.

Ondertussen ben ik aangekomen in Kaapstad, na een reis van drie dagen, door prachtige landschappen, kleine pitoreske dorpjes en stadjes, waar het koloniaal verleden zijn gezicht laat zien, zoals ook een ander gezicht van apartheid, maar daarover later meer.

Een nieuwe stad, een nieuwe plek, een nieuwe uitdaging.

Ik ben bereikbaar via de website, www.willenendoen.org
Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken.
Maandelijks donateur worden kan via de website, direct naar Zuid Afrika of naar onze bankrekening.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387

Ik ben eventueel mobiel bereikbaar op 0027721043800

Het adres waar ik bereikbaar zal zijn in Kaapstad volgt nog.