Kerstmis 2011, delen en geven . . .

Kerstmis 2011

Een kleine terugblik op de afgelopen dagen, delen en geven.

De avond valt, het weer is omgeslagen, guur weer. De hond blaft, blaft hard. Er staat een vrouw bij het hek. Ze zwaait met haar handen. Jerome loopt naar haar toe en vraagt wat er is. “Mijn water is gebroken”, zegt ze. Hulpeloos staat zij daar, met haar hand op haar dikke buik. We kennen haar, ze is van achter de heuvel. Ze is hiv- positief en heeft complicaties gehad tijdens haar zwangerschap. Snel naar de kliniek, 20 km verderop. Daar is één verpleegster, die een andere zwangere vrouw probeert rustig te houden. Ze is nerveus, heeft gebeld voor hulp, daar ze geen ervaring heeft met bevallingen. Er wordt een man binnen gebracht, die een ongeluk heeft gehad. Hij bloed hevig en is buiten bewustzijn. Snel eerste hulp toepassen helpt niet. Hij overlijd ter plaatse. Met twee zwangere vrouwen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis zo een 30 km verderop. Gedurende het rijden constant de vrouwen laten weten rustig te ademen en vooral niet persen. De ene vertaalt dat de ander, daar zij geen Engels verstaat. Ze heeft een wijde jurk aan en draagt geen ondergoed. Bij het ziekenhuis aangekomen gelijk op een bed. De jurk gaat omhoog en het hoofdje is al te zien. “Geef de tangen aan, snel”, roept een verpleegster . . . . Roep er maar iemand anders bij . . . want dit gaat te ver . . .

De regen slaat tegen de ramen en het nieuws laat horen dat vrouwen in Egypte aan het protesteren zijn. Het plaatselijke nieuws is vooral gebaseerd op president Zuma, die volgens de journalisten het katholieke geloof heeft aangevallen in een speech, waarin hij zei dat het christendom de oude culturele waarden heeft verdreven. Zijn reactie daarop dat de journalisten zijn woorden hebben verdraaid. Zuma is zelf ook pastor geweest. Verder laat het nieuws weten dat kannibalisme in Nederland is toegestaan. De heren Storm en Zeno aten hun eigen vlees.
De bouwvakkers hebben een deel van hun loon gekregen. Hier betaal je niet gelijk alles uit. Dit doe je in termijnen. Anders komen ze niet meer terug. Ze trekken zich 2 dagen terug, om samen met hun familie kerstmis te vieren. Voor hun houdt kerst in dat iedereen nieuwe kleren krijgt. Dit gebeurd één keer per jaar. In de rondavels zijn geen kerstbomen. Toch zijn velen naast hun eigen geloof ook christelijk. Elke gemeenschap heeft wel zijn pastors, niet anglicaans of katholiek maar wel met de Holy Spirit. Er wordt veel gezongen.
Vanmiddag bij de bouwplek de kinderen getrakteerd op brood met pindakaas. Blije gezichten en gretige eters. De meeste kinderen hebben ouwe vodden aan. Zullen ze allemaal nieuwe kleren krijgen? We zullen het zien. De community bijeenkomst heeft zijn vruchten afgeworpen afgelopen week. Een groep oudere mannen en vrouwen zijn enkele uren komen helpen. De moestuin is voor het grootse gedeelte beplant. Elke dag komen er mensen kijken en na de kerst zullen er weer bewoners uit de buurt komen helpen. Aan de slag voor hun eigen kindercrèche. Als dank gaven we elke man een fles zelf gebrouwen bier, door de vrouwen gemaakt. 15 rand per fles. Ook is de plaatselijke jeugdclub een ochtend komen helpen. Twaalf jonge jongens uit Coffee Bay staken de handen uit de mouwen. De meesten waren overigens snel moe. Wanneer ik later in de middag een bak koffie zit te drinken, merkt Jerome op dat er een teek tussen mijn vingers zit. De kleine bloedzuiger heeft al een bol buikje. “Hmmm, zal hij ook positief zijn nu”, vraag ik mijn omstanders, waarop zij lachen. Ik vraag Bhanda om een aansteker en brand het beestje er af.

Kerstmis 2011, Coffee Bay loopt vol. De weersvoorspelling is regen, wat volgens de plaatselijke bevolking de laatste 8 jaar al zo is geweest. Ik rijd nog even naar de bouwplek en zie op de hoek een meisje staan die inkopen heeft gedaan. Grote zakken rijst, maismeel, suiker, een gasvles, groenten en nog meer. Het miezert. Ik geef haar een lift. Ze laad haar spullen snel in en komt voorin zitten, schuchter tegen de deur aangedrukt. Ik zeg haar vriendelijk hallo in haar taal. Ze durft mij niet aan te kijken. Ze woont enkele kilometers verderop. Ik help haar met uitladen. Verlegen glimlacht ze naar me en zegt “kos”, wat dank je betekend.

Kerstmis 2011, delen met elkaar.
Bij deze wens ik iedereen fijne feestdagen :)

www.willenendoen.org
Hier kunt u zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden. Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387
Mijn mobiele nummer hier is 0027794242591