Vele handen maken licht werk

Handen te kort,

Terug in de Trankei, terug daar waar het leven het tegenovergestelde is van wat wij gewend zijn. Kinderen rennen op blote voeten voor mijn auto uit. Het is zondag, ze zijn vrij. Op Mawotsheni is het een warm welkom. Ann, Dylan, Amalia, een vrijwilligster en natuurlijk Nomapuzi. Iedereen is blij en ik krijg een stortvloed van verhalen en ervaringen te horen. Tja, dit is Afrika.

Mijn bagage blijkt nog in Munchen te zijn. De eerste twee dagen loop ik dus in dezelfde kleren. Ik mag van geluk spreken dat het er zo snel was.

De volgende morgen heb ik een gesprek met Mentor Mothers, de organisatie die zwangere Hiv geinfecteerde moeders begeleid. Het werk wat zij verzetten is geweldig. Drie procent van de babies die geboren worden zijn nog maar geinfecteerd. Toch zijn er meer handen nodig.
Mentor vaders zou moeten worden opgericht. Mannen als rol model voor de jeugd. De jeugd is een probleem. Er is veel alcoholisme. Er zijn veel meisjes die jong zwanger raken. Vaak worden de kleintjes achter gelaten bij oma en vertrekken de jongeren naar de stad. Veel jongens lopen met messen op zak . Agressie neemt toe.
Even later heb ik een gesprek met een vrouw die werkzaam is voor een andere organisatie. Zij vertelt dat er veel mensen zijn die niet weten hoe het woord AIDS te spellen, laat staan schrijven. Ze vertelt dat er geen kennis is of er kinderen zijn op de crèches die Hiv positief zijn. Veel mensen in deze omgeving hebben geen kennis van kinderziektes. De ouders willen er niet over praten, of weten niet.
Een optie is om een maatschappelijk werker aan te nemen, die van hut naar hut gaat om de mensen te onderwijzen.
Wanneer ik later de hoofdman van het dorp spreek vraagt deze mij te helpen met “ Community Uplifting”. Er zijn nieuwe impulsen nodig, meer handen.

Voor veel mensen in deze omgeving is de toekomst uitzichtloos. Ruim 65% heeft geen werk. Jongeren zijn doel loos.

De volgende dag heb ik een gesprek hierover met Kate, die in 2012 ons project heeft geleid. Samen stellen we nieuwe plannen op om de gemeenschap uit het slob te halen. Er zijn meer vrijwilligers nodig om de mensen te leren de handen uit de mouwen steken. De gemeenschap heeft onderwijs nodig, op alle gebieden.

De rolstoel en de nieuwe kindercreche

De volgende dag hebben we laat in de middag een afspraak met Selena en de gemeenschap waar de nieuwe kindercreche wordt gebouwd. Bij elkaar tel ik al snel zo een 25 vrouwen en tien mannen. De Chief van deze gemeenschap krijgt een nieuwe rolstoel. Hij is er geweldig blij mee. Samen met de gemeenschap wordt afgesproken om volgende week het hek te plaatsen. Hierbij zal dan gelijk een groot feestmaaltijd worden bereid, door de gemeenschap.
Ook kijken zij uit naar de workshops over gezondheid, creativiteit en permacultuur.
Ze staan open voor ontwikkeling.
Wederom zijn hiervoor handen nodig.

De kindercreche op ons project heeft momenteel 29 kinderen.
Ook hier zijn handen voor nodig.

Neem een kijkje op www.willenendoen.org, Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank NL RABO 0137977387