Zondag, kunstmarkt aan zee. . . . .

Alle kleine beetjes helpen, dus wij aan de slag met recicling. Het laatste nieuws het laatste nieuws gelaten en afreageren doormiddel van creatieviteit.

Zondag, kunstmarkt aan zee. . .

Om half 9 is het snel ontbijt naar binnen werken, lopende vort een bak koffie, nog effe snel mijzelf insmeren tegen de zon en dan het minibusje van Jikeleza volstoppen met de marktkraam en de kunstwerken die we deze week hebben gemaakt.
Edmond heeft sinds kort een recicling project opgezet. Plastic coca cola vlessen worden omgetoverd tot prachtige bakjes, vazen en doosjes, met dekseltjes er op zelfs. Ze zien er kleurrijk en artistiek uit. Daarbij maakt hij gebruik van servetten en een soort van behangplaksel. Ik heb zelf nog niet uit kunnen dokteren wat voor spul het precies is, maar artistiekelingen onder jullie begrijpen denk ik wel wat ik bedoel.

De laatste dagen zijn wij vooral bezig geweest met hoofdtooien en maskers. Het materiaal voor de maskers hadden we ook meegenomen naar de studio, waar enkele moeders aan het werk werden gezet. Zij mochten knippen en plakken, want alles is nu eenmaal voor het Jikeleza project en alle kleine beetjes helpen. Voor de maskers worden struisvogelveren gebruikt, in allerlij kleuren. De feestdagen zijn in aantocht en dan is hier vraag naar. Afrikaanse cultuur, dans, muziek en dan voral feest.

Aan het project werken verschillende mensen mee. De kinderen verzamelen de lege vlessen, die ze uit de hele township vandaan halen. Ze krijgen er 20 cent per vles voor. Deze vlessen leveren ze in bij een seropositieve man, die er iets meer voor krijgt, zodat hij ook een extraatje heeft en wat te doen. Niemand in de township weet overigens iets van zijn hiv status, maar dat even terzijde.
Wij nemen dus de vlessen mee uit de township en nadat wij ze thuis hebben schoongespoeld gaat het mes er in en dan aan de slag er mee. Ongeveer een kwart van onze kunstwerken gaat terug naar het township, waar een oude meneer ze verkoopt in Hout Bay, bij de haven, waar regelmatig toeristen komen.

Het is dus zondagmorgen en wij zetten onze kraam neer op een klein pleintje aan de zee. Dit pleintje bevindt zich naast het zoutwater zwembad en de wandel promenade komt er op uit. Het zoutwaterzwembad is altijd heel erg druk in het weekend. De zee is hier te koud om in te zwemmen. Aan de andere kant van het pleinttje ligt Ocean Drive. Deze boulevard met zijn vele hotels in Art Deco stijl, prachtige hotels en veel toeristen, doet mij denken aan Miami Beach.
De cliëntele en voorbijgangers zijn één grote kleuren mix, net zoals de marktkooplui. Onze buurman verkoopt keramiek en spiegels. Een andere verkoopt sieraden, of meubeltjes, kapstokken of kleding. Het heeft allemaal iets creatiefs.

Vandaag was de vierde zondag dat ik hier actief ben en ik realiseer mij dat de marktkooplui onderling elkaar beginnen te leren kennen. Iedereen zegt hallo en we hebben allemaal onze eigen plek. De eerste uren van de ochtend is het rustig en tijdens het heetst van de dag zitten we in de schaduw, wat iedereen doet.
We vertellen klanten het verhaal van de recicling, dikken het en beetje aan, halen er wat verkooptactiekjes bij, want het is tenslotte voor het goed doel. De eerste klanten vanmorgen waren twee duitse stellen. Ik schakelde gelijk over naar Duits natuurlijk en vertelde ze over het Jikeleza project, wat vooral draait met straatkinderen. Sommige van deze kids worden bij een foster gezinnen geplaatst. Zij gaan naar betere scholen en hun naschoolse activiteit is dansen. Mijn verhaal in Duits sloeg zo goed in dat zij mij gelijk een ruime donatie gaven voor de straatkinderen. Ze wilden onze kunst niet kopen, omdat ze morgen terug zouden vliegen en de koffers waren vol. Edmund keek mij met grote ogen aan toen ze weg liepen.

Morgen ga ik op bezoek bij een kinderopvang voor aidswezen en woensdag naar een kinderziekenhuis. Een passant vertelde vandaag dat er grote vraag is naar vrijwilligers, dus deze week maar even kijken.
Ik houd jullie op de hoogte.

Ik ben bereikbaar via de website, www.willenendoen.org
Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden.
Wij zoeken donateurs, om de maandelijke kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken, zoals de Transkei en Bloemfontein.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387

Ik ben eventueel mobiel bereikbaar op 0027721043800

Tijdelijk postadres;

Wil Groot
P/a Edmund Thwaites
St. Denis Mansions No 9
Ave. St Denis
Frenaye, Cape Town
8005