Koeien op de weg . . .

Koeien op de weg, het is warm, echt warm en het lijkt alsof ze alleen maar op de weg willen blijven liggen of staan. Mijn toeter van het bakkie heeft de geest gegeven, net zoals de choke en en alles wat met muziek of andere luxe te maken heeft. Toch rijd ie goed, ondanks de vele geluiden die hij maakt. De kinderen zijn er gek op en bedelen altijd om een lift.

Langzaam trekt het bakkie tegen de heuvel op. Beladen met deuren en ramen voor de preschool van Mavis. Mensen langs de weg proberen evengoed mee te liften. Het enige waar ze aan denken is de plek waar ze heen willen. Een zitplek vinden doen ze altijd wel. Dat het bakkie niet is gemaakt op groot vrachtvervoer, is ze niet bekent. Bij de bouwplek is Boyboy druk aan de slag met nog een metselaar, die deze keer nuchter is en met twee helpers, die aan het opperen zijn. Nog een ander is met de kruiwagen zakken cement aan het aanvoeren en vanmorgen hebben de vrouwen uit de buurt de grote waterbakken gevuld. De dichtst bijzijnde waterplek is zo een kleine km lopen. Boyboy vraagt waar de ramen moeten en waar de deuren. Ik scheur een stuk papier uit mijn agenda en maak grofweg een sketch met afmetingen erbij. Hij zegt het te begrijpen. Ik hoop het maar. We zullen zien, dit is Afrika. Naar het huis van Mavis lopend hoor ik dat ze bezig is met de kleintjes. Ze leert ze Engelse liedjes. Wanneer ik de deur open doe dan zie ik zo een 60 kleintjes boven op elkaar zitten, allemaal gericht op Mavis, die ze goed onder controle heeft. Ik sta versteld. Nu zie ik hoe belangrijk de peuterschool is.

Bij de kliniek is het druk. Selina maakt even tijd voor ons en vertelt dat Boyboy heeft gezegd dat eind volgende week het metselen klaar zal zijn. Die vent kan niet stoppen en gaat constant door, zegt ze. Grote uitzondering hier, is mijn reactie, zal wel adhd hebben. Zo een 100 meter van de kliniek af is er markt. Het blijkt uitbetalingdag, oftewel PAYDAY te zijn voor de oudjes. Van alles wordt er verkocht. Van een afstand zie ik groene kolen liggen, bananen, tweede hands kleding, flessen maas yoghurt en veel vrouwen bereiden eten. Vanuit het bakkie kijken we toe. Een politieagente komt op mij af en wil mijn rijbewijs zien. Ik lach haar vriendelijk toe en even later is ze weer weg. Een jongen probeert ons een ingelijste prent/ schilderij, van een blanke Adam en Eva te verkopen. Ik vraag mij af of die straks zwart gaan zijn, als de nieuwe paus uit Afrika komt. Een ander haalt Christus uit de auto. Wij rijden door.

Een dag later is het weer omgeslagen. Bewolkt en het is benauwd. Ik ben druk met het opzetten van een bijeenkomst op de 26ste februari in ons gemeenschapcentrum. Veel kinderen hebben geen geboortebewijs en vele jongeren en volwassenen geen ID kaart. Voor de kleuterschool is dit belangrijk. De kleintjes moeten worden ingeschreven en die lijsten gaan naar sociale zaken. Zij zorgen er dan voor dat de leraressen worden betaald en het eten wordt vergoed. Home affairs regelt identiteit papieren en familie zaken. De Sasa houdt zich bezig met familie conflicten en de politie moet aanwezig zijn vanwege o.a. fraude. Dit gebeurt nogal. Sommige oudjes hebben meerdere ID kaarten. We willen deze bijeenkomst gaan houden in ons gemeenschapcentrum en hierbij de vijf dorpen om ons heen betrekken. Bij de ANC dame hoor ik dat de bijeenkomst is verplaatst naar de Chief zijn onderkomen. Dit is vanwege de fraude. Mensen zonder ID kunnen deze alleen krijgen wanneer de Chief een papier tekent. Deze behoort in het bijzijn van de hoofdman of de Councelor de mensen te kennen. Ook is er fraude met geboortebewijzen. Vele jonge meiden hebben hun baby achter gelaten bij de grootmoeder en gebruiken de kinderbijslag als zakcentje om van te leven in de grote stad. Verder wordt de gezondheidzorg uitgenodigd omdat baby’s ook thuis zijn geboren. Zij hebben geen inentingkaart of medisch dossier. Hierin staat o.a. ook de groeicurve in van de eerste maanden. Het is jammer dat de bijeenkomst niet in Mawotsheni gaat zijn, maar begrijpelijk. Nu moeten de mensen 3 uur lopen heen en 3 uur terug. Tja, berouw komt na de zonde.

Gracie is druk bezig met fondswerving. Hiervoor zijn aanbeveling brieven nodig, die ondertussen zijn geschreven door de counselor en de ANC vertegenwoordiger. Nu de Chief nog en dan daarmee aan de slag. NPO zijn in Zuid Afrika is mooi, maar vraagt veel organisatie.

Neem een kijkje op www.willenendoen.org, waar Maarten momenteel druk mee bezig is en wat er geweldig uitziet. Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden.
Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387
Telefonisch ben ik bereikbaar op 0027794242591