De werkvloer
Door: Wil Groot
Blijf op de hoogte en volg Wil
22 Oktober 2014 | Zuid-Afrika, Coffee Bay
Bij een jongen, ik schat hem 12 jaar oud, kan ook 14 zijn, zie ik drie lijnen, littekens op zijn rug. Ik vraag Kate waarom dat is. Ze vertelt dat dit al jong gebeurd. Er worden op de rug drie lijnen met een mes gekerft om op traditionele wijze de kwade geesten uit het lichaam te verdrijven. Dat er hierdoor veel infecties worden veroorzaakt is duidelijk. Hoeveel er jaarlijks aan overlijden is niet bekent.
Tja, zo leer ik elke keer weer wat anders op de werkvloer.
We hebben een afspraak met Kate, die bij Mental Mothers werkt. Mentale Moeders zijn actief met meisjes en moeders die zwanger zijn. Er werken in de regio 80 vrouwen bij Mentor Mothers. De thuis-situaties die ze aantreffen in de hutten zijn soms erbarmelijk. Kate vertelt over huiselijke agressie, als er een man aanwezig is, over dat mannen alleen maar sperma leveren en de rest komt op de schouders neer van de vrouw. Over medicijnen die niet worden opgehaald, omdat de vrouw zich goed voelt en daarbij denkt dat de ziekte over is, of omdat de verslaafdheid aan alcahol sterker is dan de bewustwording van belangrijkheid van medicijnen. Medicijnen moeten worden opgehaald bij de kliniek.
Dokter Maurits, werkzaam bij het Canzibe ziekenhuis deelt ons mee dat vaak medijnen niet aankomen bij de klinieken op het platteland of bij het ziekenhuis waar hij werkzaam is. Vanuit Umtata wordt het verdeeld. De weg naar de klinieken is slecht en lang. In de distributielijn zit een kink. Bij de kliniek moet men dan nee zeggen. Einde verhaal . . . .
Dokter Maurits vertelt date r nog steeds veel mensen dood aan AIDS.
Goed nieuws is dat date r veel babies geboren worden zonder HIV. Reden hiervan is de medicatie die tijdens de zwangerschap wordt gebruikt.
Kate vertelt dat de mensen hier in het werkveld “NAM” verdooft, zijn. Dit heeft te maken met het trauma wat zij de laatste generaties hebben opgelopen. Het was eerst de apartheid oorlag en daarbij kwam in de tachtiger jaren de mondiale oorlog Aids. Halverwege de zestiger jaren werden de mannen geronseld om te werken in de mijnen. Ze waren dan 11 maanden weg. Velen brachten HIV mee terug.
Tja, zo leer je wat op de werkvloer . . . .
Vele keren word ik benaderd met de vraag of ik alleen met Aidsweesjes werk.
Bijj deze nogmaals NEE. We werken met kinderen en doen daarbij ontwikkelings-werk in de gemeenschappen. Alleen met kinderen werken kan niet. De ouders/ volwassenen hebben ook ontwikkeling nodig, op alle gebieden. Lees de website en lees de artikels van de laatste zeven jaar ☺
Neem een kijkje op www.willenendoen.org, Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank NL RABO 0137977387
Ten name van Willen en Doen Amsterdam.
-
22 Oktober 2014 - 19:36
Aaf:
Hoi Wil zo kom je nog eens iets aan de weet daarom ben je daar nog lang niet klaar wij weten dat je het met hart en ziel met veel vreugde en liefde doet . Veel succes en wat een lief kindje van nomapoesie die is in goede handen en verzorging het ga je goed dikke knuffel van mij Aaf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley