2008. . . .

2008. . . .

Het aftellen was begonnen en vanaf High Level Road zagen we de eerste peilen al de lucht in gaan, daar was het nieuwe jaar al begonnen. Middernacht en een gejuich steeg op vanuit de feestende menigte die rondom het zwembad, uitgedost in het wit, elkaar gelukkig nieuwjaar wenste. Bekent of onbekent, zwart, wit of gekleurd, het maakte geen verschil, voor iedereen een happy new year, was de kreet met een big smile. Champagne vloeide rijkelijk en vanuit High Level aanschouwden we hoe ook hier in Kaapstad vuurwerk de lucht in werd geschoten.
"Een nieuw jaar, een nieuw begin, wat zal dit nieuwe jaar ons gaan brengen, of wij dit nieuwe jaar", vraagt mijn buurman mij, die in Amsterdam bij mij om de hoek woont. Ik lach hem toe. "Kleine wereld he, zo tref je elkaar een paar duizend kilometer van huis en ga je samen het nieuwe jaar in", antwoord ik hem."Mijn goal is het kindertehuis, in de Transkei en dat kan nog wel eens sneller gebeuren dan ik had gedacht, want samen staan we sterk hey". We lachen allebij en proosten op een succesvol jaar, het glas bijvullend, want een ander komt met de vles langs.

Het feest gaat door tot in de kleine uurtjes en verplaatst zich daarna naar een georganiseerd straatfeest. Ik nok af, want de entree die men daar vraagt is 250 rand. Ik spendeer dat liever aan de straatkids, kunnen ze een week van eten. Ik wens mijn kameraden allemaal een geweldige nacht en een bruisend begin en ga richting mijn bachelor flat.

Wandelend naar mijn auto kom ik parkeerwachters tegen, die over uren maken, want het is goed verdienen op oudejaars nacht. Ik krijg van hen de beste wensen, met een big smile. Het zijn jonge jongens die op de auto, s passen, een normaal verschijnsel hier, levende parkeermeters. Op deze manier verdienen ze een centje bij, sommigen zelfs aardig wat. Sommigen zijn behendig, aardig en hebben een vlotte babbel en dat helpt altijd. Sommigen hebben rode ogen en gebruiken dus drugs of drinken te veel. Hen kom je meestal 's nachts tegen en 'hen' laat ik links liggen. Ik zoek dan een jongen op die wel helder uit zijn ogen kijkt.
Bij benzinepompen hoef je ook je auto niet uit te komen. De pompbediende regelt alles. Hij kijkt je banden na, je olie en het water en maakt altijd je ramen schoon. Je kan dan een kleine tip, van 50 cent geven, 5 rand, maar dat ligt geheel aan jezelf. Ik heb ondertussen mijn vaste pompstationnetje, waar ik één keer een jongen 20 rand heb gegeven en deze staat altijd met een grote grijns voor mij klaar, ook al geef ik hem nu niet meer dan de helft.
In supermarkten staan bij de kassa's meestal ook meisjes of jongens die de koopwaar in plastic tassen doen of je meegebrachte tas vullen. Sinds een paar jaar betaal je voor de plastic tassen een klein bedrag. Reden hiervan is omdat Kaapstad en ook de rest van Zuid Afrika, bezaaid was met plastic tassen. Sinds deze regel is dat dus niet meer zo. Het inpakken hoort bij de service. In restaurants is het mij opgevallen dat er veel meer bedienend personeel rondloopt dan bij ons. Het komt op mij over als en soort van werkverschaffing. De werkeloosheid, 40%, is dan ook hoog, dus doet men er zoveel mogelijk aan werk te creëren en te delen. Een goede zaak en goede actie tegen criminaliteit. Het gemiddelde inkomen is hier 800 rand per maand, werd mij verteld. Dit is ongeveer 85 euro.

Al wegreidend springt mijn auto radio aan. De omroeper wenst iedereen een happy new year, vrij veilig en laat je testen op hiv. Maak een positieve start voor het nieuwe jaar. Klassieke liefdesliedjes vullen de nacht op mijn weg naar huis.
Mijn gedachten gaan naar het optreden van de Jikeleza dansgroep bij het grote bedrijf Click, waaronder ook een farmaceutische tak valt. Bij hetzelfde optreden sprak een Zuid Afrikaanse vrouw open over haar ervaring met hiv en aids, om iedereen te stimuleren om zich te laten testen. Het bedrijf financieerd alles wanneer iemand seropositief is. Internationale bedrijven zijn hierin erg actief.
Heineken heeft een regeling getroffen voor zijn werknemers. Wanneer een werknemer ziek wordt en niet meer kan werken, krijgen zij medicijnen en volledige verzorging. Bij andere grote buitenlandse bedrijven zijn er ook regelingen getroffen.
Ik sprak een meneer die een leidingevende functie had bij de marine. Deze vertelde mij dat hiv een groot probleem is in het leger. Jongens zijn lange tijd ver van huis en hij heeft al velen weg zien vallen, of ze worden ziek, gaan naar huis en komen niet meer terug. Dit is een trieste zaak, wat ook bij de mijnen veel voorkomt.

Frank Sinatra zingt My Way wanneer ik de auto parkeer voor mijn bachelor flatje. Wanneer ik later mijn kot op zoek zweeft My Way nog steeds door mijn gedachten.

Iedereen nogmaals de beste wensen en ik hoop dat wij er allemaal samen wat van gaan maken, want samen staan we sterk. En Transkei, ik kan jullie verzekeren, het gaat gebeuren met vereende krachten en een gouden handdruk, maar daarover volgende keer meer.

Ik ben bereikbaar via de website, www.willenendoen.org
Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden.
Wij zoeken donateurs, om de maandelijke kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken, zoals de Transkei en Bloemfontein.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387

Ik ben eventueel mobiel bereikbaar op 0027721043800

Tijdelijk postadres;

Wil Groot
P/a Edmund Thwaites
St. Denis Mansions No 9
Ave. St Denis
Frenaye, Cape Town
8005