Hoezo nerveus. . . .

Zenuwen . . . afronding project. . .

Het is de avond voor de opening. Ik bevind mij in het gebouw wat het kindertehuis gaat zijn. Om mij heen een stel snotapen, die de laatste paar dagen rond ons heen hebben gedart en allerlei hand en spandiensten hebben verricht. In de slaapkamer laat Simon een paar andere jongens foto’s uit een tijdschrift zien en Marloes vermaakt zich met een stel anderen. Ja, kinderen genoeg om ons heen. Ze zijn eergisteren aangekomen en verblijven hier ook. Geweldig om hulp te hebben zo vlak voor de opening. Natuurlijk moest er nog veel gebeuren, wat logisch is, want Afrika tijd is anders. Vanmorgen plensde het nog een paar uur. Gevolg was dat we allemaal tot half 10 op bed lagen. Overal stonden poten en pannen op de grond. Het leek wel een muziek gebeuren, want de druppels die vielen maakte in elke pot of pan een ander geluid. Rond half 10 stond de hoofdman voor de deur, die wel een bak koffie wilde en vertelde dat het om 10 uur droog zou zijn. En zo gebeurde. :)

De laatste paar weken zijn werkelijk een aaneenschakeling van gebeurtenissen geweest. Elke dag andere uitdagingen en geen dag was hetzelfde. De ene dag kon er niets gebeuren omdat de auto weer even niet mee kon. De volgende dag weer in strijd met personeel wat niet op kwam dagen en dan was er opeens weer de paasweek, waarin overlijden en huwelijk elkaar opvolgden. Een moeder overleed aan TB/ Aids en haar dochter van 14 werd dezelfde dag aangereden en was opslag dood. Een dochter van 16 en één van 5 achterlatend. Op goede vrijdagbetaalde ik het personeel uit. Gevolg daarvan was dat ze de volgende dag niet kwamen opdagen. Werk lag stil. Dezelfde dag trouwde er een meisje in het dorp. Dit is een heel ritueel. De vrouwen rouwen samen over het afscheid. Gaan gezamenlijk het bos in om hout te hakken. Iedereen drinkt Khosa bier, zelf gebrouwen bier. Iedereen is aangeschoten. Dit is ook niet zo gek, daar iedereen bijna niets gegeten heeft en khosa bier is sterk :) Een huwelijk duurt zo een drie dagen. Gevolg was dan ook dat sommigen drie dagen van de wereld waren verdwenen. Dat ik als project leider dan lijd, ontgaat ze allemaal. Ach ja, is Afrika. “Het komt allemaal wel goed”, hoor ik Phumlani nog zeggen. Ach ja, het is zo het is en wat af is, is af en wat niet dan niet he :)

De groentetuin ziet er geweldig uit. Vele vrouwen hebben veel werk verricht. Vele handen maken ligt werk. Richard uit Alaska, heeft de speeltoestellen gemaakt. Iets waar hij ruim een week mee bezig was geweest. Wanneer ik goed tel zijn er zo een 25 vrijwilligers bezig geweest.

Op de achtergrond hoor ik de tieners zingen. Ze repeteren voor morgen. Tozama heeft er zo een 20 bij elkaar getrommeld en repeteert al de laatste week. Het is prachtig om ze op een afstand te horen. Het is gospelachtig, waarin ze zingen over een betere toekomst. De kleine Saluse komt naast mij zitten en kijkt met grote ogen naar de letters die verschijnen op het scherm. Zijn naam betekent ‘leid ons’. Soluso is constant aan het werk, loopt met ons mee, kijkt wat we aan het doen zijn en gaat dan hetzelfde doen. Mee tiepen is nou even niet mogelijk :)
Vanmiddag hebben de vrouwen de laatste laag Cowdang (koeienpoep) over de vloer gesmeerd. Alle vloeren in de rondavels zijn gemaakt van aarde, water en koeienpoep. De eerste twee lagen bestaan uit aarde, water en een derde is koeienpoep. De laatste Laag is alleen poep. De vloer is daardoor veel warmer dan cement, wat koud is. Daarna nog aan de slag om met de sikkel om het gras te maaien. Een pracht gezicht, allemaal vrouwen. Ondertussen waren er zo een 6 vrijwilligers aan het klussen en andere dingen aan het doen. Pedro de timmerman was met zijn knechtje de laatste tafel in elkaar aan het zetten. Hij heeft van pijnbomenhout al het interieur gemaakt. Tafels, banken, kasten en als laatste gaat hij nog de bedden maken. Een handige knaap, dat zeker.

Een andere verrassing was dat de plaatselijke junk op goede vrijdag een hele dag hielp schilderen. Hij wilde wat goeds doen en had Kate daarover aangesproken op straat. Hij had een heldere dag. Ik was zeer verrast hem actief te zien :)

Morgen dus de grote dag en woensdag weer de aanvang van de terugreis. Verslag van de opening komt daarna.
Onze websites zijn www.willenendoen.org en www.cirqueclassique.nl
Hier kunt u zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden. Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387
Mijn mobiele nummer hier is 0027794242591