" De Township". . . . .

Wederom mijn dank voor medeleven en steun. Het doet mij echt veel goed en heeft deze kerst onvergetelijk gemaakt.

"De Township". . . . . .

"De Township; delen en armoede gaan zij aan zij met elkaar en vriendschap en broederschap zijn heilig".

Voor de kinderen van morgen hebben wij een verantwoordelijkheid, wij volwassenen. De kinderen van morgen zullen onze kleinkinderen zijn, dus zij leren wat wij onze kinderen hebben geleerd. Voor onze kinderen zijn wij het voorbeeld. Wat wij doen, doen zij na. Wat wij maken maken zij na. Wanneer een kind geen ouder, broer of zus om zich heen heeft, neemt het het gedrag van anderen om hen heen over. De anderen zijn in het westen schoolkameraden, de televisie of de computer. Soms escaleert dat.

De kinderen van de straat leren van elkaar. Zij zien, horen en doen. Ciske zit samen met de andere Ciskes achter in de Mazda en ziet één van de andere straatschoffies lopen met een plastic zakje in zijn hand, die hij naar zijn mond brengt, wat in uitademd, even later weer inademd en weer terug het plastic zakje in. Ciske draait snel het raam open en schreeuwt in het plat Afrikaans, waar ik geen snars van versta, naar het straatschoffie."Wat is dat", vraag ik Ciske, die mij opgewonden vertelt dat het lijm is wat hij inademd. "Het is fout spul en dat kan niet, want dat hebben we afgesproken". Hij voegt er aan toe het straatschoffie straks een flinke aframmeling te geven. "I,m gonna beet him up"!
"Hoe oud is die jongen en is het familie"? vraag ik Ciske."Hij is familie van de straat, we slapen samen en hij is net tien geworden". "Als broeders spreek je af wat je wel en niet doet, zo hoort dat", zegt Ciske boos. De andere Ciskes beamen dat. De Ciske aan het woord is acht jaar ouder, 18 dus.
Getoeter van medeweggebruikers doen mij realiseren door te rijden. Een laatste blik op het straatschoffie laat duidelijk zien dat hij op een andere frequenties bivakkeert. Met zijn armen horizontaal zweeft hij tegen de wind in en ziet alles vliegen. Ik vraag mij af of een aframmeling de jongen goed zou doen in deze staat, maar breng dat nog maar even niet ter discussie.

Bij het binnenrijden van de Township Capricorn, sectie C, is de eerste weggebruiker een oudere meneer met een winkelwagen vol met lege vlessen. Zijn wankelende tred en ietwat rommelige outfit geven mij de indruk dat hij niet echt helder van geest is. Het duurt ook even voordat hij door heeft dat ik achter hem rij, waarop hij langsaam naar de kant draait. Ik vraag Ciske of hij onderweg is naar de supermarkt. "Nee", zegt Ciske, "die is hier niet" en hij lacht. "Hij brengt ze naar de plaatselijke kroeg en misschien krijgt hij er wat voor te drinken". "Maar hij is gek". Verderop spelen kinderen op straat en staan jongeren te praten.

Middernacht zit ik in de kerk in Seapoint. Een nachtmis en iedere aanwezige is op zijn en haar kerst mooist gekleed. De Italiaanse gemeenschap is vertegenwoordigd, een klein percentage kleurlingen en enkele zwarte gezinnen.
Hier zijn delen en rijkdom aanwezig. Verder is er sprake van groepsvorming. Kleur zoekt kleur op.
Mijn gedachten gaan terug naar afgelopen middag, naar broederschap, vriendschap, afspraken gemaakt op straat en slapen onder de sterrenhemel.
Ciske zal daar niet zijn, want hij slaapt thuis, dat is de afspraak. Maar het straatschoffie die ze zag vliegen zal waarschijnlijk buiten zijn.

Stille nacht heilige nacht, internationaal. Uit volle borst zingt iedereen mee.


Ik ben bereikbaar via de website, www.willenendoen.org
Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden.
Wij zoeken donateurs, om de maandelijke kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken, zoals de Transkei en Bloemfontein.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387

Ik ben eventueel mobiel bereikbaar op 0027721043800

Tijdelijk postadres;

Wil Groot
P/a Edmund Thwaites
St. Denis Mansions No 9
Ave. St Denis
Frenaye, Cape Town
8005