Bloemfontein april 2009

Afgelopen week had Martin, secretaris van Willen en Doen en purser bij de KLM, een vlucht voor de KLM naar Johannesburg. Net als de vorige 2 keer heeft hij van de gelegenheid gebruik gemaakt om het project in Bloemfontein te bezoeken. Via Wings of Support had hij een tas met speelgoed meegekregen. Omdat niet alles in zijn tas paste had hij vooral die spelletjes meegenomen waarmee hij zelf als kind graag speelde… of eigenlijk met wat hij nu ook nog wel wil spelen. Dat bleek een hit te zijn vooral het visspelletje met magnetische hengel en memory (nog leerzaam ook) vielen erg in de smaak. Ook blijkt hij zelf nog altijd een leuk klim-toestel te zijn en zat regelmatig met 5 kinderen op schoot op de bank. Martin herinnerde dat dit vroeger met zijn neefjes en nichtjes eigenlijk niet anders was.

Hier zijn verslag :)
-----

Het was goed om de kinderen weer te zien, maar Keanon heeft het moeilijk. Hij heeft een herpesachtige huidziekte, shingles genaamd. Het lijkt op een gordelroos en is erg pijnlijk. Daarnaast heeft hij TB en zijn weerstand is laag. De TB zal eerst behandeld moeten worden en daarna zou hij eigenlijk IRV’s (anti virale hiv medicatie) moeten krijgen. Het is de vraag of deze medicijnen beschikbaar zullen zijn of de gezondheidszorg in de Freestate er de middelen wel of niet voor heeft.

De vorige keer greep het ons erg aan om te zien hoe zwak Keanon is, maar we hebben toen ook een knop omgezet. We merkten dat we teveel bezig waren met wat er zou kunnen gebeuren en daarmee niet in het moment stonden. Het grijpt ons natuurlijk nog steeds aan, maar het laat me er niet van weerhouden van Keanon te genieten. Dit jochie heeft zo’n stille kracht en kan zoveel zeggen met zijn blik. Zijn speelsheid is getemperd omdat hij fysiek niet zo sterk meer is, maar zijn spirit is nog altijd dezelfde. Keanon kan er ook moeiteloos voor zorgen dat je precies doet wat hij wilt. Ik geloof dat dit manipulatie genoemd wordt, maar bij hem gebeurt het zo subtiel dat je niet realiseert wat er gebeurt. Anders is dat bijvoorbeeld met Sabulair. Die is zo dwingend dat je op een gegeven moment denk: ‘Nu is het wel even genoeg.’

Keanon, Dimpho en Anthony, die alle drie in het ‘oude’ Ons Plek zitten, vormen een soort drie-eenheid. Onderling mogen ze dan ruzie maken en elkaar af en toe de hersenen inslaan. Naar buiten toe zullen ze elkaar met hand en tand verdedigen.

Overigens is dat ook zo met de kinderen in the Pink House. Op dit moment zitten daar zo’n 15 kinderen. Ze zullen nooit aan de caretakers prijsgeven wie een ruzie begon, want je broertje of zusje verraad je niet. Het grote succesverhaal is het verhaal van Tebogho. Wil heeft in November 2007 meegemaakt hoe dit jochie met zijn moeder bij Ons Plek binnen kwamen. Men verwachtte dat het jochie nog slechts een paar uur zou leven.

Ik zag hem voor het eerst in februari 2008. Fysiek ging het goed met hem, maar mentaal sloot hij zich erg af. Hij was duidelijk getraumatiseerd. In November vorig jaar toen Wil en ik met Hans, Astrid (Wings of Support) in Bloemfontein waren zag je af en toe een glimlach en babbelde hij een beetje. En nu speelt hij met de andere kinderen en lacht hij honderd uit als je hem kietelt. Hij krijgt IRV’s en gaat er goed op.

Bij Ons Plek weten ze nooit wat de volgende dag zal brengen. Tijdens mijn bezoek hadden ze geen water. Een groot deel van Bloemfontein zat zonder. Volgend jaar is de stad gastheer voor een aantal wedstrijden van de wk voetbal, maar de inwoners vragen zich wel af of de stad het aan kan als ze dit soort problemen niet eens kunnen voorkomen. Bij Ons Plek zijn ze dit soort problemen wel gewend en op een of andere manier wordt er altijd wel een mouw aan gepast.

Met de insluiper van een paar weken geleden hadden ze helemaal geen problemen. Hij was overdag binnen gekomen en had zich onder een bed verstopt. Toen hij dacht dat iedereen sliep, kwam hij tevoorschijn en ging op zoek naar zijn buit. De caretaker die hem opmerkte schreeuwde het hele huis wakker. Deon kwam ongerust aanrennen, maar zag toen dat de dames de situatie allang onder controle hadden. Hij ging dus maar weer liggen tot de politie arriveerde. “Hij had geluk, als Katrien hem als eerste gevonden heeft, dan had het er niet mooi uitgezien voor hem”, vertelde hij mij.

Een tegenvaller die ingrijpender is, is het auto-ongeluk van een week geleden. De kinderen werden van school gehaald en bij het passeren van een vrachtwagen op 1 van de smalle weggetjes kwam de wagen in de berm en tegen een boom terecht. De kinderen waren erg geschrokken, maar gelukkig niet gewond. Dimpho had daarna angst om in de auto te stappen, maar door haar bewust toch een paar keer mee te nemen is ze daar nu weer overheen. De auto is echter total loss en het is schipperen met de overige vervoersmiddelen, maar misschien dat we met Willen en Doen hierin iets verlichting kunnen brengen.

Met Deon heb ik de laatste ontwikkelingen doorgesproken. In de Transkei wordt druk gebouwd aan een nieuwe preschool voor de community. De hulpvraag was via de Chief van het gebied bij Deon terecht gekomen en op Valentijnsdag hebben we actie hiervoor gevoerd. Naast scholing en voeding (via een kleine tuin) voor de kleuters, creëert dit ook goodwill bij de mensen die het in deze streek voor het zeggen hebben en dat is belangrijk voor onze andere activiteiten.

De ontwikkelingen in Coffeebay voor het neerzetten van een tweede tehuis vorderen traag. Er is een EIA opgesteld (environmental impact report) waarin het effect van de bouw op de omgeving aangegeven wordt. Deon wil zo veel mogelijk duurzaam bouwen, door gebruik van veel hout, zonnepanelen en scheiding van drinkwater en ‘vuil’ water. De volgende stap is het bouwen van de omheining en daarna kan het echte werk beginnen. Het blijft Afrika waar dingen soms minder snel gaan dan we zouden willen. Ik moet zeggen: ‘soms’ , want de verbouwing in Bloemfontein gaat voorspoedig.

De verbouwing van the Pink House die gefinancierd wordt door Wings of Support is bijna klaar. Ipv 1 bad hebben ze nu drie baden en een extra toilet ter beschikking. De vloeren van de slaapkamers zijn bijna allemaal vervangen door tegels en de nieuwe woonkamer is ook bijna klaar. Binnenkort zal de muur van de keuken worden doorgebroken om de nieuwe woonkamer met de rest van het huis te verbinden.

Als het klaar is mogen er weer meer kinderen opgevangen worden. Dus volgende keer worden we vast door het dubbele aantal kinderen beklommen.

Martin.

Als er mensen zijn die voor ons actie willen ondernemen, of mee willen doen met actievoeren, mail ons dan op willendoen@gmail.com . We gaan met koninginnedag actie voeren en hartjes en kroontjes verkopen en misschien oranje condooms, want veilig vrijen is o zo belangrijk.
Ik ben telefonisch te bereiken op 06-17878385

Neem een kijkje op www.willenendoen.org, waar Maarten momenteel druk mee bezig is en wat er geweldig uitziet. Hier kunt u ook zien waar wij voor staan, wat wij willen bereiken, gedaan hebben en doen. Ook staat daarop duidelijk vermeld waar de donaties voor gebruikt worden.
Wij zoeken donateurs, om de maandelijkse kosten van de projecten die wij steunen te kunnen dekken, zoals de Transkei en Bloemfontein.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387