laatste..

Het laatste verslag alweer, wat is de tijd onvoorstelbaar snel gegaan met daarbij een enorme hoeveelheid aan emoties en ervaringen. Een goed moment om stil te staan bij de “kracht” die ik uit Nederland heb ervaren. In aandacht op de website, sms en mail. Maar het was er zeker ook in de financiele bijdrage van heel veel collega’s, vrienden en familie: dat is echt fantastisch! Rabobank Leiden mag hierin ook niet onvermeld blijven. Marion werkt hier inmiddels al meer dan 20 jaar, van hieruit kende ik uiteraard de sociale betrokkenheid, maar dat dit zich nu ook uitstrekt naar Mhaiwothseni Zuid Afrika is toch heel speciaal!


Ik ben afgelopen vrijdag verhuist naar een backpackers hostile. Een flower power-achtige omgeving gedomineerd door de geur van wiet, mensen met kralen om de enkels en de mondharmonica in Bob Dylan’s “Like a Rolling Stone”. Maar ook Cappuccino, bier en een douche, prima zo! Vrijdagavond was het de hoogste tijd om is te kijken waar dat diep ritmische geluid van drums vandaan kwam. Dat werd erg gezellig. Een bar met een kampvuur, mensen in alle soorten en maten door elkaar heen en een vijfkoppige drumband die een enorm ritmisch geweld voortbrachten waar niemand aan ontkwam. Ik ook niet, en zo kon het gebeuren dat de band werd uitgebreid naar zes en ik de “basdrum” mocht bedienen. Ze gaven mij voor de zekerheid niet zo’n heel moeilijke opdracht mee, maar het was heel bijzonder mee te rossen en zo onderdeel te worden van het geweld. Toch weer effies meegepikt..
Met de rust hier komt het ook het terugkijken op mijn verblijf. Wat is er onvoorstelbaar veel gebeurt en vooral ook gedaan. Te veel om op te noemen, maar vooral dankzij de inzet van een bijzonder team. Door lerares Nomapuzie en assistente Tosama voor de school, Phumlani voor het terrein en alles wat daar bij hoort en Kate als overkoepelende verantwoordelijke ter plaatse. Talentvolle mensen met hart voor waar het allemaal om gaat, het ontwikkelen van en zorgen voor de kindertjes. Heel bijzonder om hier een tijdelijk onderdeel van te mogen zijn. En wat zijn er nog een kansen, mede door de bijdragen kan er nog veel! Ik neem dit mee naar Wil en Martin, en heb vaak gedacht hoe zij zich moeten voelen als eigenlijke “founding fathers” van dit project. Wetend dat jullie weer op korte termijn weer gaan kan de doorontwikkeling ook weer snel opgepakt worden, mooi!
Vier weken hier, was dat lang? Nou ja, het is maar waar je het mee vergelijkt. Het was een enorm intense tijd en daar hou ik van. Het vroeg weerbaarheid als het ging om eten en drinken, hygiene, soms cultuur en soms veiligheid. Daar wordt je nooit slechter van, maar daarnaast bracht het nog veel meer. Vriendschap, verandering, bevestiging, het gevoel iets gedaan te hebben zijn zo maar een paar voorbeelden die mij te binnen schieten. Ik ga dankbaar weer naar huis en kijk uit naar mijn gezin, familie, vrienden en werk. Zo hoort het ook te zijn denk ik.
Laatste groet uit Zuid Afrika!!!

(foto's te zien onder het andere reisverslag...en het ging zo soepel tot nu toe!)

Het komende weekend, de 14de, 15de, 16de en 17de juni, viert het Mandje op de Zeedijk te Amsterdam haar 85 jarige bestaan. Van 3 uur smiddags tot 9 uur 's avonds zijn wij daar actief en kan een ieder die wil deelnemen aan het feest. Het wordt een geweldig straatfeest, dus wees welkom, of help :)

Als er mensen zijn die actie willen ondernemen, mail ons dan op willendoen@gmail.com dan kunnen wij jullie eventueel ondersteunen met foldermateriaal etc.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387 t.a.v Willen en Doen
Wij zijn telefonisch te bereiken op 06-17878385