Wereld aids dag 46664

Hallo vrienden,
Ten eerste wil ik jullie bedanken voor alle felicitaties die ik heb mogen ontvangen op de 30ste november. Ik kan nu eindelijk zeggen dat ik 50 ben. Het mooiste cadeau vind ik al die acties die er gehouden worden en gehouden gaan worden door klein en groot. Dit vind ik geweldig. De opbrengst komt allemaal direct bij diegenen terecht die het nodig hebben. Jullie kunnen zien op www.willenendoen.org wat de acties zijn. Verder staat er nu ook een geweldig filmpje op die gemaakt is van de benefietavond en ook staat het laatste krantenartikel er op. Mijn dank daarvoor.

Wereld Aids dag. . . . .46664. . . . .

Het is ondertussen maandag. Ik zit weer achter mijn laptoppie en probeer verhaal te maken van alle belevenissen van de afgelopen dagen.
We waren uitgenodigd voor verschillende evenementen. Zo organiseerde Alliance Francais een filmvoorstelling in het Nazareth house, een opvangplek voor o.a. aidswezen en aidspatiénten. Gelijktijdig werden er in Observatery, een soort hippie wijk in Kaapstad, straatfeesten georganiseerd, met allerlij optredens. Pink Triangle, een organisatie deels gesponserd door de schorer stichting had ook activiteiten en 's avonds en theater voorstelling, genaamd Slips. In het Artscape theater was men ook actief, met dansvoorstellingen en muziek.
Ik werd uitgenodigd om mee te gaan naar Khayelitsha, een Township waar meer dan een miljoen mensen wonen. Deze uitnodiging nam ik graag aan, een uitdaging, wederom één.

Om half 1 werd ik opgehaald door Atholl, de productie manager van Jikeleza. Khayelitsha ligt tegen het vliegveld aan en grenst aan de Indische Oceaan, ongeveer een half uurtje reiden van Kaapstad. Ik had mij van te voren laten informeren wat ik wel en niet mee kon nemen, daar ik het gevoel had zeker te worden berooft. Atholl moest om mij lachen en vertelde dat ik mij nergens zorgen over moest maken. Okay zegt ie, het is goed dat ik geen luxe nieuwe auto heb, want die zou wel eens gestolen kunnen worden, maar daar over dus ook geen zorgen, want deze ouwe bak moeten ze niet.

Het feest werd gehouden in een gebouw wat het box stadium(Cassius Clay) was geweest en nu community centrum is. Het is een grote sporthal, waar heel veel mensen in kunnen. Bij aankomst was het druk, maar de poorten gingen voor ons gelijk open, we konden zo doorreiden. Er liepen veel kinderen rond. Binnen waren er duizenden kinderen, op elke 25 een begeleider of mamma. Ik stond versteld. Overal kids en ze zten allemaal rustig op een stoel of bank en keken naar een stel pantomime artiesten en clowns. Het bleek dat er vanmiddag een circusvoorstelling zou worden gegeven. Ik stond versteld dat de kids zo rustig waren.
Langs de kant hingen grote spandoeken met eisen er op tegen de crisis in de publieke gezondheidszorg. Men eist dat de medicijnen, zoals tenovir vrij op de markt komen, voor iedereen. Tenovir is voor mij, en vele anderen, een bekent medicijn, wat bij ons veel wordt gebruikt. Men spreekt hier dus over een crisis in de gezondheidszorg. Tja, wat wil je wanneer de minister bietenbladeren voorschrijft als medicijn.
De hele sporthal zat vol met kinderen en dan dit soort spandoeken. Ik vroeg mij af hoe de kleintjes, want ik schatte de gemiddelde leeftijd op 7 jaar oud, dit ervaren. De kinderen worden er in hun dagelijkse omgeving veel mee geconfronteerd. Waarschijnlijk heeft een groot deel van de kinderen wat hier zit hun ouders al verloren en zijn ze opgevangen door familie en in opvangplekken. Toen ik later een medewerker van artsen zonder grenzen sprak beaamde deze dat ook. Daarom was artsen zonder grenzen ook actief in Khayelitsha.

De circus voorstelling duurde ongeveer 3 uur. Geen van de kinderen heb ik zien drinken of eten. De voorstelling was heel leuk. Alle artiesten waren jong, kwamen uit de township vandaan en waren van straat geraapt.

Na de voorstelling maakten we een kleine toer door Khayelitsha. Kilometers shacks, golfplaten hokken tegen elkaar aan gebouwd strekten zich uit. Hier en daar een huisje er tussen van hout. Na enkele kilometers was er opeens sprake van een wijk met kleine houten huisjes. Volgens Atholl was er duidelijk vooruitgang sinds een jaar terug, want toen was dit er nog niet.

Na een tijdje vertrokken we naar Observatory. De staartfeesten aldaar deden mij denken aan koninginnendag. Er waren veel jonge mensen, gemeleerd publiek, eettentjes en een complete markt waar velen hun eigengemaakte kunst verkochten. Het gaf alles bij elkaar een hippie achtige indruk. Ik vroeg een stel jongeren wat ze vonden van wereldaidsdag, waarop ze antwoorden dat safesex een must was en dat er medicijnen moesten komen. Een meisje voegde er aan toe dat met de medicijnen ook een voedselprogramma moest worden opgezet, want je kunt wel medicijnen geven, maar wanneer ze geen geld hebben om eten te kopen, dan kom je ook niet ver. Observatory is een studentenwijk, ik sprak met studenten.

Rond zonsondergang waren we weer thuis, waar gelijk de televisie aanging om te kijken naar het Nelson Mandela concert in Johannesburg 46664. Wanneer je een sms je stuurde naar 46664 dan leverde dat per sms je 20 cent op. In korte tijd bracht dat miljoenen op. Annie Lennox bracht er haar actie naar voren. Zij is ambasadrice van d Nelson Mandela Stichting. In een ziekenhuis in Kwa Zulu Natal had zij een kind van 7opgezocht, die kwa gewicht misschien 20 kilo woog. Ze speelde met het meisje, die altijd lief is en lachte. Wanneer haar moeder medicijnen had gehad, had zij geen hiv gehad. Zoiets te zien gaat je aan het hart. Dit is de situatie hier, met vele aids wezen. Ik heb nog maar een tipje van de sluier gezien.

Wereldaidsdag. Buiten op straat en in het grootste gedeelte van de stad merk je er weinig van. De media is er actief mee, dat wel. Maar het stigma blijft.

Ik ben bereikbaar via de website, www.willenendoen.org
Hier kunt u ook zien waar wij voor staan en wat wij willen bereiken.
Maandelijks donateur worden kan via de website, direct naar Zuid Afrika of naar onze bankrekening.
Ons bankrekeningnummer in Nederland is : Rabobank 137977387

Ik ben eventueel mobiel bereikbaar op 0027721043800

Tijdelijk postadres;

Wil Groot
P/a Edmund Thwaites
St. Denis Mansions No 9
Ave. St Denis
Frenaye, Cape Town
8005